مونومرها

مونومر یا تک‌پار نوعی مولکول است که واحد اصلی پلیمرها را تشکیل می‌دهد. مونومرها از طریق فرایندی که با عنوان پلیمریزاسیون شناخته می‌شود، به سایر مونومرها متصل می‌شوند و مولکول‌هایی با زنجیره‌های تکراری را تشکیل می‌دهند. واکنش‌های مختلفی معمولاً از طریق کاتالیزورها منجر به پلیمریزاسیون می‌شوند که در آن دو مولکول مجزا با اشتراک جفت‌الکترون‌ها به یکدیگر متصل شده و پیوندهای کووالانسی را تشکیل می‌دهند. مونومرها ممکن است منشأ طبیعی یا مصنوعی داشته باشند.
ایزوپرن، پروپیلن و وینیل کلرید چند نمونه از مونومرهایی هستند که در علوم و صنایع پلیمری کاربرد دارند. در علوم زیستی نیز مونومرهای طبیعی با پیوند به یکدیگر مولکول‌های بزرگ‌تر را می‌سازند مثلاً گلوکز مونومر نشاسته، گلیکوژن و سلولز است یا آمینواسید مونومر پروتئین است.
بر پایهٔ تعریف آیوپاک، مونومر، مولکولی است که می‌تواند تحت پلیمریزاسیون قرار گیرد و به این وسیله واحدهای اساسی را به ساختار اساسی یک درشت‌مولکول تبدیل می‌کند.