مونومر استایرن مایعی هیدروکربنی ای آروماتیک از خانواده وینیل است. نقطه جوش آن ۱۴۶ درجه سلیسیوس و چگالی آن ۹/۰ گرم بر سانتی مترمکعب است.
بیشتر در فرآوری پلاستیک‌های پلی استایرن به کار می‌رود. روش بزرگ فرآوری استایرن از راه واسطه اتیل بنزن است. نخست بنزن با اتیلن، آلکیل‌دار می‌شود. سپس بر روی کاتالیزگر کلرید آلومینیم، اسید فسفریک جامد یا سیلیس – آلومین به استایرن، هیدروژن زدایی می‌شود.
کاربرد استایرن
استایرن علاوه بر مونومر پلی استایرن بودن، به تنهایی کاربرد های صنعتی قابل توجهی نیز داراست. از مولکول استایرن در ساخت انواع پلاستیک، رزین و لاستیک استفاده می‌گردد. یکی از مهم‌ترین محصولاتی که استایرن در ساخت آنها نقش دارد آکریلونیتریل بوتادین استایرن یا ABS می‌باشد.
